Mе викате Господ, а далеку сум од вашите срца. Ме викате учител, а не се почувате од мене. Ме викате пат, а не одите по мене. Ме викате вистина, а не сведочите за мене. Ме викате љубов, а не ме љубите. Ме викате пастир, а бегате од моето стадо. Ме викате врата, а не чукате на неа. Ме викате вечен, а ме убивате постојано. Ме викате спасител, а не барате помош. Ме викате извор, а не пиете од него. Ме викате леб, а не јадете од него. Ме викате судија, а се судите меѓу себе. Ме викате лекар, а одите по врачари. Ме викате благ, а се мразите. Ме викате многомилостив, а не делите милостиња. Ме викате човекољубив, а се убивате. Ме викате праведен, а не ја сакате правдата. Ме викате свет, а не се просветувате од мене. Ме викате татко, а го напуштате мојот дом. Ме викате цар, а не влегувате во моето царство. Кога ќе дојдам пак во сета воја слава, Тогаш, какав откуп ќе дадете? (Текст нашао у малој цркви, у рибарском насељу Канео у Охриду)
Ostavite odgovor